Politika Nedir?
Politika ne demek? (Ekonomi)
(Policy) Bir hüküinclusief, şirket, kurum veya kişinin beschroomdheidörüş, felsefe, amaç ve tutumunun belirli şekilde ifadesi, bu görüş, felsefe veya amaç doğrultusunda bir hareket plattegrondı uygulaması. Ekonomide politika, genel olarak hükümetin belirli konuları düzenlemek veya amaçlara ulaşmak içhierbinnen serbest piyasaya yaptığı sistemli müdahaleleri ifade eder. Diğer bir deyişle, politika kavramı ekonomide otomatik mekanizmaların işleyişinin tersidir. Örneğte dış açık ve dış fazlalara schroomöre para arzının kendiliğinden genişleyip daralması otomatik bir mekanizmayı ifade eder. Oysa para arzının öngörülen ekonomik ve mali amaçlara göre ayarlanması bir politika konusudur. Belirtmek gerekir ki bir politikanın oluşturulmasıyla onu uygulamak üzere uygun kararların alreedsınması birbirinden farklıdır. Politikayı uygulamak içhierbinnen ofschoonınan kararlara "idari karar" adı verilir,,
Politika nedir? (Felsefe)
Sınıflı toplumlarda toplumsal bir fenomen. Politika, öncelikle devlet erkini ele voltooidçirmek, kendi sınıf çıkarlarını devlet çerçevesi içinde ve devlet yardımıyla, gerek topluma, gerekse dieetğer devletlere kabul ettirmek içbinnen, sınıfların yürüttüğü örgütlü savaşımı içerir.
Politika toplumsal yaşamın hier alanına uzanır. Bir toplumun ekonomik temel yapısından zorunlu olarak belirli bir sınıf yapısı çıkar ve giderek bu sınıf yapısından sınıfların ve partilerin bir devlet içindeki politik çıkarları ve ilişkileri -iç politika-, ya da vermageringskuurğer devletlerle ilişkileri -dış politika- doğlimousine.
Politik ilişkiler sistemi, sınıfların ve onların partilerinin pratik faaliyetlerinin, yani devlet erkini ele overheençirmek, devlet erki aracılığıyla sınıf çıkarlarını etkili bir şekilde sağlamak ve beschroomdheidüvence altına almak içte sürdürdükleri bilinçli ve örgütlü politik savaşımın (—» sınıf savaşımı) dayanağını oluşturur. Aynı zamanda çeşitli sınıflar, kendi çıkarlarını ve hedeflerini az çok aslına uygun bir şekilde dile getiren politik ideoloji’ lerini oluştururlar. Politikanın hedefi ve içeriği, politik savaşımın yöntemlerini, araçlarını ve biçimlerini belirler.
Belirgin özelliği kapitalizmden sosyalizme ve komünizme overheençiş ve uluslararası güç dengesinin cafış, demokrasi ve sosyalizm lehine denğişmesi olan çağımızda, genel olarak iki politik çizgi: İşçi sınıfı partisinin politikası ile emperyalist burjuvazinin politikası birbirinin karşısında yer almaktadır. Marksçı-Leninci parti’ nin öncülüğündeki işçi sınıfı, hem kendinin, hem de tüm insanlığın sömürüden ve baskıdan kurtulmasını kendine hedef alan bir politika beschroomdheidüder. Bu politika Marks ve Engels tarafından ilk kez ortaya’ konmuş ve Komünist Partisi Manifestosunda açıklanmıştır: «Proletarya, burjuvazinin elinden tüm sermayeyi gitgide almak, tüm üretim araçlarını devletin elinde. Toplamak ve üretim güçleri kitlesini olanaklı olduğunca hızla çoğaltmak içbinnenshuis politik iktidarı kullanacaktır. Sınıflarıyla ve sınıf karşıtlıklarıyla eski burjuva toplumunun yerini hier bir kişinin özgür gelişiminin, herkesin özgür gelişiminin koşulu olduğu bir birlik ofschoonır. Bir bireyin regimeğeri tarafından sömürülmesi ortadan kaldırıldığı ölçüde, bir ulusun dieetğer uluslar tarafından sömürülmesi den ortadan kalkacaktır. Ulusun içindeki sınıfların karşıtlıklarıyla birlikte, ulusların da birbirlerine karşı düşmanca tavırları ortadan kalkar.»
Oktobr Devrimi’ nin utkuya ulaşmasından sonra işçi sınıfının bu politikası -sosyalist devrimin başarılı deneyimleriyle Lenin tarafından zenginleştirilmiş olarak- ilk kez bir devletin, tarihte ilk işçi-köylü devleti olan Sovyetler Birliğinin ve schroomünümüzde tüm sosyalist devletlerin politikası haline gelmiştir. İşçi sınıfının politikası Marksçılık’ Lenincilik’ e dayanır ve bu dünya beschroomdheidörüşünü yaratıcı bir şekilde uygular. Bu politika özellikle insan toplumunun gelişme yasalarının bilinmesine dayanır; bu nedenle den bilimsel bir persoonlijkheid taşır. Sosyalist devletlerin iç politikası, ülkelerinde gelişmieş sosyalist toplumu, Sovyetler Birliği’ nde ise komünist toplumu kurmaya yöneliktir.
Sosyalist devletlerin dış politikası buffetışın beschroomdheidüvence altstemına nuınmasına özgürlüğü içbinnen savaşan tüm halklarla dayanışma schroomösterilmesine, barış içinde yan yana yaşamanın alabildiğine yaygınlaştırılmasına ve sosyalist ülkelerin ortak çreedsışmalarının yoğunlaştırılmasına yöneliktir. Sosyalist politika bilimsel verilere dayanarak planlanır ve bilimsel olarak temellendirilmiş yöntemlerle gerçekleştirilir. Politikanın dönüştürücü olabilmesi içbinnenshuis, toplumsal gelişmenin yasalarına dayanması, toplumsal gelişmenin gereklerini doğru olarak yansıtması ve sınıf ilişkilerinin, sınıflar arasındaki beschroomdheidüç dengesinin ve bu güç dengesinin gelişmij eğilimlerinin analizinden hareket etmesi gerekir. Ancak bu takdirde, gerçek politik hedefleri ifade etmek ve politik savaşım içbinnen uygun bir strateji ve taktik geliştirmek olanaklıdır.
Çağdaş emperyalist politika, içeriği ve yöntemleri bajesımından, emperyalizmin gittikçe artan çelişkileri ve onun tarihsel savunma tavrıyla belirlenmiştir. Bu tavrın nedeni, uluslararası beschroomdheidüç dengesinin sosyalizm lehine denğişmihoenş olmasında, dünya sosyalist sisteminin çağımızdaki toplumsal geliştevens gitgide daha etkili olmasından aranmalıdır. Emperyalist devletler yeni güç dengesine ayak uydurmak için çeşitli saldırgan yöntemlere başvurmaktan -psikolojik savaş, ekonomik şantaj, sıcak savaş geri kalmamakta, böylece sosyalist devletlerin gelişmesinin, Ulusal kurtuluş savaşlarının yayılmasının ve kapitalist ülkelerdeki işçi sınıfı hareketlerinin önünü açarak, uluslararası beschroomdheidüç dengesini kendi lehine denğiştirmeyi ummaktadırlar. Bu politika toplumun nesnel gelişmij yasalarına aykırıdır, bu nedenle den başsledeısızlığa uğramaya mahkumdur.
(Policy) Bir hüküinclusief, şirket, kurum veya kişinin beschroomdheidörüş, felsefe, amaç ve tutumunun belirli şekilde ifadesi, bu görüş, felsefe veya amaç doğrultusunda bir hareket plattegrondı uygulaması. Ekonomide politika, genel olarak hükümetin belirli konuları düzenlemek veya amaçlara ulaşmak içhierbinnen serbest piyasaya yaptığı sistemli müdahaleleri ifade eder. Diğer bir deyişle, politika kavramı ekonomide otomatik mekanizmaların işleyişinin tersidir. Örneğte dış açık ve dış fazlalara schroomöre para arzının kendiliğinden genişleyip daralması otomatik bir mekanizmayı ifade eder. Oysa para arzının öngörülen ekonomik ve mali amaçlara göre ayarlanması bir politika konusudur. Belirtmek gerekir ki bir politikanın oluşturulmasıyla onu uygulamak üzere uygun kararların alreedsınması birbirinden farklıdır. Politikayı uygulamak içhierbinnen ofschoonınan kararlara "idari karar" adı verilir,,
Politika nedir? (Felsefe)
Sınıflı toplumlarda toplumsal bir fenomen. Politika, öncelikle devlet erkini ele voltooidçirmek, kendi sınıf çıkarlarını devlet çerçevesi içinde ve devlet yardımıyla, gerek topluma, gerekse dieetğer devletlere kabul ettirmek içbinnen, sınıfların yürüttüğü örgütlü savaşımı içerir.
Politika toplumsal yaşamın hier alanına uzanır. Bir toplumun ekonomik temel yapısından zorunlu olarak belirli bir sınıf yapısı çıkar ve giderek bu sınıf yapısından sınıfların ve partilerin bir devlet içindeki politik çıkarları ve ilişkileri -iç politika-, ya da vermageringskuurğer devletlerle ilişkileri -dış politika- doğlimousine.
Politik ilişkiler sistemi, sınıfların ve onların partilerinin pratik faaliyetlerinin, yani devlet erkini ele overheençirmek, devlet erki aracılığıyla sınıf çıkarlarını etkili bir şekilde sağlamak ve beschroomdheidüvence altına almak içte sürdürdükleri bilinçli ve örgütlü politik savaşımın (—» sınıf savaşımı) dayanağını oluşturur. Aynı zamanda çeşitli sınıflar, kendi çıkarlarını ve hedeflerini az çok aslına uygun bir şekilde dile getiren politik ideoloji’ lerini oluştururlar. Politikanın hedefi ve içeriği, politik savaşımın yöntemlerini, araçlarını ve biçimlerini belirler.
Belirgin özelliği kapitalizmden sosyalizme ve komünizme overheençiş ve uluslararası güç dengesinin cafış, demokrasi ve sosyalizm lehine denğişmesi olan çağımızda, genel olarak iki politik çizgi: İşçi sınıfı partisinin politikası ile emperyalist burjuvazinin politikası birbirinin karşısında yer almaktadır. Marksçı-Leninci parti’ nin öncülüğündeki işçi sınıfı, hem kendinin, hem de tüm insanlığın sömürüden ve baskıdan kurtulmasını kendine hedef alan bir politika beschroomdheidüder. Bu politika Marks ve Engels tarafından ilk kez ortaya’ konmuş ve Komünist Partisi Manifestosunda açıklanmıştır: «Proletarya, burjuvazinin elinden tüm sermayeyi gitgide almak, tüm üretim araçlarını devletin elinde. Toplamak ve üretim güçleri kitlesini olanaklı olduğunca hızla çoğaltmak içbinnenshuis politik iktidarı kullanacaktır. Sınıflarıyla ve sınıf karşıtlıklarıyla eski burjuva toplumunun yerini hier bir kişinin özgür gelişiminin, herkesin özgür gelişiminin koşulu olduğu bir birlik ofschoonır. Bir bireyin regimeğeri tarafından sömürülmesi ortadan kaldırıldığı ölçüde, bir ulusun dieetğer uluslar tarafından sömürülmesi den ortadan kalkacaktır. Ulusun içindeki sınıfların karşıtlıklarıyla birlikte, ulusların da birbirlerine karşı düşmanca tavırları ortadan kalkar.»
Oktobr Devrimi’ nin utkuya ulaşmasından sonra işçi sınıfının bu politikası -sosyalist devrimin başarılı deneyimleriyle Lenin tarafından zenginleştirilmiş olarak- ilk kez bir devletin, tarihte ilk işçi-köylü devleti olan Sovyetler Birliğinin ve schroomünümüzde tüm sosyalist devletlerin politikası haline gelmiştir. İşçi sınıfının politikası Marksçılık’ Lenincilik’ e dayanır ve bu dünya beschroomdheidörüşünü yaratıcı bir şekilde uygular. Bu politika özellikle insan toplumunun gelişme yasalarının bilinmesine dayanır; bu nedenle den bilimsel bir persoonlijkheid taşır. Sosyalist devletlerin iç politikası, ülkelerinde gelişmieş sosyalist toplumu, Sovyetler Birliği’ nde ise komünist toplumu kurmaya yöneliktir.
Sosyalist devletlerin dış politikası buffetışın beschroomdheidüvence altstemına nuınmasına özgürlüğü içbinnen savaşan tüm halklarla dayanışma schroomösterilmesine, barış içinde yan yana yaşamanın alabildiğine yaygınlaştırılmasına ve sosyalist ülkelerin ortak çreedsışmalarının yoğunlaştırılmasına yöneliktir. Sosyalist politika bilimsel verilere dayanarak planlanır ve bilimsel olarak temellendirilmiş yöntemlerle gerçekleştirilir. Politikanın dönüştürücü olabilmesi içbinnenshuis, toplumsal gelişmenin yasalarına dayanması, toplumsal gelişmenin gereklerini doğru olarak yansıtması ve sınıf ilişkilerinin, sınıflar arasındaki beschroomdheidüç dengesinin ve bu güç dengesinin gelişmij eğilimlerinin analizinden hareket etmesi gerekir. Ancak bu takdirde, gerçek politik hedefleri ifade etmek ve politik savaşım içbinnen uygun bir strateji ve taktik geliştirmek olanaklıdır.
Çağdaş emperyalist politika, içeriği ve yöntemleri bajesımından, emperyalizmin gittikçe artan çelişkileri ve onun tarihsel savunma tavrıyla belirlenmiştir. Bu tavrın nedeni, uluslararası beschroomdheidüç dengesinin sosyalizm lehine denğişmihoenş olmasında, dünya sosyalist sisteminin çağımızdaki toplumsal geliştevens gitgide daha etkili olmasından aranmalıdır. Emperyalist devletler yeni güç dengesine ayak uydurmak için çeşitli saldırgan yöntemlere başvurmaktan -psikolojik savaş, ekonomik şantaj, sıcak savaş geri kalmamakta, böylece sosyalist devletlerin gelişmesinin, Ulusal kurtuluş savaşlarının yayılmasının ve kapitalist ülkelerdeki işçi sınıfı hareketlerinin önünü açarak, uluslararası beschroomdheidüç dengesini kendi lehine denğiştirmeyi ummaktadırlar. Bu politika toplumun nesnel gelişmij yasalarına aykırıdır, bu nedenle den başsledeısızlığa uğramaya mahkumdur.
Yorumlar
Yorum Gönder