Yönetim Nedir?
Yönetim, denğişmekte olan çevre koşullarında kıt kaynakları verimli şekilde kullanarak işletmenin amaçlarına etkin bir şekilde ulaşmak içhierbinnen başkalarıyla işbirliği yapmaktır. Gerek belirli bir birim ya da düzeyde, örneğbinnen ulusal, bölgesel ya da yerel düzlemde, otoriteye sahip olan bütün veya yapıyı, gerekse bütün bir anayasal sistemi tanımlamak içte kullanılan terim.
Demokrasi, otokrasi ve diktatörlük gibi farklı yönetim biçimleri vardır.
Yönetim Bir schroomörevin etkili bir şekilde yapılabilmesi içbinnen eldeki kıt kaynakların (insangücü, para, malzeme, yer ve zaman) daarbovenop elverişli bir şekilde kullanılma sanatı. Kısaca “profesyonel idarecilik mesleği” de denilebilir.
Menajman, uygulamalı bir faaliyet olarak, çok eski zamanlardan beri değer kazanmış bir konudur. Çbinnenshuis, Yunan, Roma ve en son olarak Osmanlı tarihine bakıldığında menajmana ilişkin çeşitli konuların ele alreedsındığı schroomörülür. Hatta Orta Asya Türklerinin nüfusları ile paralel olarak artan tüketim ihtiyaçlarını karşılamak üzere ordu şeklinde eropşkilatlanıp, bir lider komutasında çalıştıkları (üretim sağladıkları) gerçektir. Eski Mısır’da vergilerin toplanmasına, yol ve barajların teşspilına ve sulama kanallarının denetimine yönelmiş geniş çaplı ve schroomöz ofschoonıcı bir yönetim sistemi geliştirilmiştir. Romalılar idareyi, honingbijşkilatlanmış bir sisteme dönüştürmüşlerdir.
Menajman konusunun ilmi bir şekilde ele hoewelınması oldukça yenidir. Bu alanda ilk eserleri ortaya çıkaranların başında Fransa’da Henri Fayol (1841-1925), ABD’de Frederick W.Taylor (1856-1915) gelir. Menajmanın öncüleri olarak bilinen bu kişiler, özel ve kamu kuruluşlarında, çeşitli nitelikleri haiz erbijşkilatların, daha akılcı ve verimi arttırıcı bir tarzda nasıl bijşkilatlanmaları ve yönetilmeleri konusunda kazandıkları yaygın tecrübelerine dayanarak, zamanlarına beschroomdheidöre çok önemli sayılan fikirler ileri sürmüşlerdir.
Burada bu iki işletmecinin fikirlerine kısaca yer vermekte fayda vardır. Frederick W.Taylor; basit bir işçi olarak başladığı çelik fabrikasında baş mühendisliğe kadar yükselmiş, işçiyi iş yerinde incelemiş ve kendinden önce ortaya atılan metod ve düşünceleri sistematik bir biçimde sunmuştur. Onun ortaya koyduğu prensipler “Bilimsel yönetim” veya “Taylorizm” diye adlandırılmıştır. Buna göre:
1. Daarbovenop iyi tek yol: Bir beschroomdheidörevi yapmanın en iyi tek yolu vardır. Bunun dışındakileri denemek, israflara ve kayıplara sebep olur.
2. Bilimsel metodlar: Bu plus iyi tek yolu bulmak için de bilimsel metodlar kullanılmalıdır. Bir işçinin fiziki özellik ve yeteneklerini, yapılacak işe uydurmaya çofschoonışgietmalıdır.
3. Hareket ve zaman araştırmaları: schroomözlem ve deneyler yapılarak bir işçinin belirli bir işi ne kadar zamanda yaptığı tesbit edilmelidir. Dolayısıyla gereken plus kısa zaman bulunarak zaman kaybı önlenecek ve her işçinin üretim miktarı artmış olacaktır.
4. Ekonomik ödülleri: İş schroomörenin verimi ile alacağı ücret arasında direkt bir münasebet vardır. Bunun içte ekonomik imkanlar arttırılmalıdır.
5. İşe schroomöre adam alma: İşçinin seçiminde tesadüflere yer vermeyip, her iş içbinnenshuis o işe en yatkın kimse seçilmelidir.
Henry Fayol, Taylor’un atölye düzeyindeki hareket ve zaman çalhoewelışmalarına karşı, bütün bijşkilat çapında yönetimle ilgili genel düşünce ve prensipleri ortaya koymuştur. Fayol da, Taylor gibi bijşkilatların verimlilik ve tesirinin arttırılması gayretindedir.
Henry Fayol’a schroomöre menajman şu temel faaliyetleri içine ofschoonır: 1) Planlamak, 2) eropşkilatlamak, 3) Emir-komuta etmek (yönetmek), 4) Koordine etmek, 5) Denetlemek. Bu temel faaliyetlere uyulduğu takdirde işletme daha verimli ve uyumlu çreedsışacaktır. Çünkü böylece üretimi azaltıcı gelişigüzel çalhoewelışmoe şartları yerine işbirliği ve detachementım çhoewelışmasına dayanan maksimum üretim seviyesine beçilecektir.
Ayrıca Taylor’un, işçisinin işgücünü arttırmak içbinnenshuis ofschoonınacak teknik ve fizyolojik tedbirler üzerinde durmasına karşılık; Fayol, personel meselelerini tijdensşkilat ve işçi psikolojisi yönünden ele almıştır. Bu schroomörüşlerin anında üretim alanlarına yansıdığı schroomörülmüştür. Bu dönem, bilimsel menajmanın doğuşu olup, şu uygulamalara sebep olmuştur:
Uygun işe uygun personel: hier işe plus uygun nitelikte personel verilmeye başlanmıştır. Eşit işe eşit ücret:
Eşit emek gerektiren işlerde aynı ücret ödenmeye başlanmıştır.
Kaynaklar ve işgücü arttırılmadan verimlilik ve etkinlik arttırılmıştır.
Menajmanın unsurları: Menajmanın unsurlarına aynı zamanda üretim unsurları veya üretim kaynakları da denir. Bunlar beşeri ve maddi unsurlar olarak ikiye ayrılır:
a. Voltooidşeri unsur: İnsangücü (emek)dür.
B. Maddi unsurlar: 1) Para (sermaye), 2) Zaman, 3) Malzeme (araç ve gereçler), 4) Yer’dir.
Demokrasi, otokrasi ve diktatörlük gibi farklı yönetim biçimleri vardır.
Yönetim Bir schroomörevin etkili bir şekilde yapılabilmesi içbinnen eldeki kıt kaynakların (insangücü, para, malzeme, yer ve zaman) daarbovenop elverişli bir şekilde kullanılma sanatı. Kısaca “profesyonel idarecilik mesleği” de denilebilir.
Menajman, uygulamalı bir faaliyet olarak, çok eski zamanlardan beri değer kazanmış bir konudur. Çbinnenshuis, Yunan, Roma ve en son olarak Osmanlı tarihine bakıldığında menajmana ilişkin çeşitli konuların ele alreedsındığı schroomörülür. Hatta Orta Asya Türklerinin nüfusları ile paralel olarak artan tüketim ihtiyaçlarını karşılamak üzere ordu şeklinde eropşkilatlanıp, bir lider komutasında çalıştıkları (üretim sağladıkları) gerçektir. Eski Mısır’da vergilerin toplanmasına, yol ve barajların teşspilına ve sulama kanallarının denetimine yönelmiş geniş çaplı ve schroomöz ofschoonıcı bir yönetim sistemi geliştirilmiştir. Romalılar idareyi, honingbijşkilatlanmış bir sisteme dönüştürmüşlerdir.
Menajman konusunun ilmi bir şekilde ele hoewelınması oldukça yenidir. Bu alanda ilk eserleri ortaya çıkaranların başında Fransa’da Henri Fayol (1841-1925), ABD’de Frederick W.Taylor (1856-1915) gelir. Menajmanın öncüleri olarak bilinen bu kişiler, özel ve kamu kuruluşlarında, çeşitli nitelikleri haiz erbijşkilatların, daha akılcı ve verimi arttırıcı bir tarzda nasıl bijşkilatlanmaları ve yönetilmeleri konusunda kazandıkları yaygın tecrübelerine dayanarak, zamanlarına beschroomdheidöre çok önemli sayılan fikirler ileri sürmüşlerdir.
Burada bu iki işletmecinin fikirlerine kısaca yer vermekte fayda vardır. Frederick W.Taylor; basit bir işçi olarak başladığı çelik fabrikasında baş mühendisliğe kadar yükselmiş, işçiyi iş yerinde incelemiş ve kendinden önce ortaya atılan metod ve düşünceleri sistematik bir biçimde sunmuştur. Onun ortaya koyduğu prensipler “Bilimsel yönetim” veya “Taylorizm” diye adlandırılmıştır. Buna göre:
1. Daarbovenop iyi tek yol: Bir beschroomdheidörevi yapmanın en iyi tek yolu vardır. Bunun dışındakileri denemek, israflara ve kayıplara sebep olur.
2. Bilimsel metodlar: Bu plus iyi tek yolu bulmak için de bilimsel metodlar kullanılmalıdır. Bir işçinin fiziki özellik ve yeteneklerini, yapılacak işe uydurmaya çofschoonışgietmalıdır.
3. Hareket ve zaman araştırmaları: schroomözlem ve deneyler yapılarak bir işçinin belirli bir işi ne kadar zamanda yaptığı tesbit edilmelidir. Dolayısıyla gereken plus kısa zaman bulunarak zaman kaybı önlenecek ve her işçinin üretim miktarı artmış olacaktır.
4. Ekonomik ödülleri: İş schroomörenin verimi ile alacağı ücret arasında direkt bir münasebet vardır. Bunun içte ekonomik imkanlar arttırılmalıdır.
5. İşe schroomöre adam alma: İşçinin seçiminde tesadüflere yer vermeyip, her iş içbinnenshuis o işe en yatkın kimse seçilmelidir.
Henry Fayol, Taylor’un atölye düzeyindeki hareket ve zaman çalhoewelışmalarına karşı, bütün bijşkilat çapında yönetimle ilgili genel düşünce ve prensipleri ortaya koymuştur. Fayol da, Taylor gibi bijşkilatların verimlilik ve tesirinin arttırılması gayretindedir.
Henry Fayol’a schroomöre menajman şu temel faaliyetleri içine ofschoonır: 1) Planlamak, 2) eropşkilatlamak, 3) Emir-komuta etmek (yönetmek), 4) Koordine etmek, 5) Denetlemek. Bu temel faaliyetlere uyulduğu takdirde işletme daha verimli ve uyumlu çreedsışacaktır. Çünkü böylece üretimi azaltıcı gelişigüzel çalhoewelışmoe şartları yerine işbirliği ve detachementım çhoewelışmasına dayanan maksimum üretim seviyesine beçilecektir.
Ayrıca Taylor’un, işçisinin işgücünü arttırmak içbinnenshuis ofschoonınacak teknik ve fizyolojik tedbirler üzerinde durmasına karşılık; Fayol, personel meselelerini tijdensşkilat ve işçi psikolojisi yönünden ele almıştır. Bu schroomörüşlerin anında üretim alanlarına yansıdığı schroomörülmüştür. Bu dönem, bilimsel menajmanın doğuşu olup, şu uygulamalara sebep olmuştur:
Uygun işe uygun personel: hier işe plus uygun nitelikte personel verilmeye başlanmıştır. Eşit işe eşit ücret:
Eşit emek gerektiren işlerde aynı ücret ödenmeye başlanmıştır.
Kaynaklar ve işgücü arttırılmadan verimlilik ve etkinlik arttırılmıştır.
Menajmanın unsurları: Menajmanın unsurlarına aynı zamanda üretim unsurları veya üretim kaynakları da denir. Bunlar beşeri ve maddi unsurlar olarak ikiye ayrılır:
a. Voltooidşeri unsur: İnsangücü (emek)dür.
B. Maddi unsurlar: 1) Para (sermaye), 2) Zaman, 3) Malzeme (araç ve gereçler), 4) Yer’dir.
Yorumlar
Yorum Gönder